هست از تدبیر و هم دلواپسی

  من و این هستی دیوانه قراری داریم  بخت آلوده ی خود هر که به کاری داریم   من خورم باده و او مست کند هر شب و روز کیست داند که بر ِدوش چه باری داریم   هر که جای من و این چرخ نشیند چه کند لاف بیهوده چه که هستی زاری داریم   گفت آن روح وش ِروح پر ِروح سوار مرکب عشق و دم روح گساری داریم   مست بود آن که به دنیا عَلَم عقل فراشت دانش منگ و فریبانه و تاری داریم   عشق برخاست و از گوشه صدایی زد و رفت زان دم خفته دگر حال خماری داریم   حلمیا زان شبح ِرازبر ِراه گشا خبر آمد که بیا بزم و کناری داریم  , ...ادامه مطلب

رستنی دارد دل دیوانه خو رستنی از هر دری از هر دو سواز سر صحن میان تا لامکان تا شود با روح تازان روبرو حلمی , ...ادامه مطلب